بر اساس مطالعهای که همین هفته در EroHeartCare 2018، متتشر شد، تنهایی برای قلب بد است و یک پیشبینی کنندهی قوی در مورد احتمال مرگ زودهنگام است. طبق این بررسی، احساس تنهایی پیشبینیکنندهی قوی احتمال بروز مشکلات جسمی خصوصا بیماریهای قلبی در مردان و زنان است.
آن وینگارد کریستنسن نویسندهی مقاله گفت:
امروزه تنهایی نسبت به قبل رواج بیشتری دارد و بیشتر مردم تنها زندگی میکنند. مطالعات پیشین نشان دادهاند که تنهایی و ایزولهبودن از لحاظ اجتماعی با افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی و سکته همراه است.
موضوعی که در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفت این بود که آیا وجود ارتباطات اجتماعی ضعیف با مشکلات سلامتی ۱۳۴۶۳ بیمار درگیر حمله قلبی ایسکمی، آریتمی (اختلال ریتم قلب)، نارسایی قلبی یا بیماریهای مربوط به دریچهی قلب ارتباطی دارد یا نه. به این منظور اطلاعات مربوط به بیماران دارای مشکلات قلبی و پرسشنامههایی در خصوص سلامت ذهنی و جسمی، شیوهی زندگی و حمایت اجتماعی که توسط بیماران پر شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
عامل حمایت اجتماعی بر اساس اینکه بیمار تنها زندگی میکرد یا نه، اندازهگیری شد و پرسشهای مربوط به احساس تنهایی به این صورت بود: آیا شما زمانی که نیاز دارید با کسی صحبت کنید، کسی را دارید؟ آیا گاهی احساس تنهایی میکنید حتی اگر با کسی هستید؟ وینگارد توضیح میدهد:
لازم بود اطلاعات مربوط به دو گروه جمعآوری شود زیرا ممکن است افرادی باشند که تنها زندگی کنند ولی احساس تنهایی نکنند و از طرف دیگر ممکن است افرادی باشند که با اینکه تنها زندگی نمیکنند، ولی احساس تنهایی کنند.
در تمام بیماران مورد بررسی، احساس تنهایی با عملکرد ضعیف قلب همبستگی داشت؛ قطعنظر از نوع بیماری قلب، حتی بعد از اینکه برای سن، سطح تحصیلات، دیگر بیماریها، شاخص تودهی بدنی، استعمال سیگار و مصرف الکل نیز تصحیح صورت گرفت. تنهایی با افزایش دو برابری خطر مرگ همراه بود. گزارش نشانههای اضطراب و افسردگی در مردان و زنانی که احساس تنهایی میکردند سه برابر بیشتر بود و کیفیت زندگی آنها نسبت به افرادی که احساس تنهایی نمیکردند به طور معنیداری پایینتر بود.
وینگارد گفت:
تنهایی فاکتور پیشبینیکننده قوی از مرگ زود هنگام، بدتر شدن سلامت روانی و کاهش کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مشکلات قلب بود. افرادی که از حمایت اجتماعی ضعیفی برخوردار هستند ممکن است مشکلات سلامتی بدتری نیز داشته باشند؛ زیرا آنها روش زندگی ناسالمی دارند، سازگاری کمتری نسبت به درمان دارند و بیشتر تحت تاثیر رویدادهای استرسزا قرار میگیرند. ما برای تفاوتهای شیوه زندگی و فاکتورهای زیادی تصحیح انجام دادیم و با این حال باز هم مشخص بود که تنهایی برای سلامتی بد است. ما داریم در زمانی زندگی میکنیم که تنهایی حضور بیشتری دارد و ارائهدهندگان خدمات سلامتی باید هنگام ارزیابی خطر بروز مشکلات قلبی، چنین عاملی را هم در نظر بگیرند. مطالعهی ما نشان میدهد که پرسیدن دو سوال در مورد حمایت اجتماعی اطلاعات زیادی در مورد احتمال داشتن مشکلات سلامتی فراهم میکند.
در بیانیههای اروپایی، مطالبی درمورد پیشگیری از مشکلات قلبی عروقی آمده است؛ مردمی که از دیگران جدا شدهاند و به صورت ایزوله زندگی میکنند، در معرض خطر بیشتری در ارتباط با ابتلای به بیماریهای عروق کرونر و مرگ زودهنگام هستند.
.: Weblog Themes By Pichak :.